Λάσλεϊ, Καρλ Σπένσερ

(Karl Spencer Lashley, Ντέιβις, Δυτική Βιρτζίνια 1890 – 1958). Αμερικανός ψυχολόγος. Το 1914 έλαβε διδακτορικό τίτλο από το πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς του Μέριλαντ και συνέχισε με μεταδιδακτορικές σπουδές στη συμπεριφορά των σπονδυλωτών. Το 1920 αναγορεύτηκε καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα και αργότερα δίδαξε στα πανεπιστήμια του Σικάγο (1929-35) και του Χάρβαρντ (1935-55). Στο έργο του συμπεριλαμβάνονται μελέτες στους μηχανισμούς του εγκεφάλου, οι οποίοι συνδέονται με τους αισθητικούς δέκτες και τη βάση των μηχανιστικών λειτουργιών του φλοιού. Ο ίδιος ανέδειξε την αντίφαση ανάμεσα στον εντοπισμό των διαφορετικών διαδικασιών του εγκεφάλου και στην ολιστική λειτουργία του. Ανέπτυξε δύο βασικές αρχές· η πρώτη καλείται αρχή της μαζικής ενεργοποίησης και, σύμφωνα με αυτήν, ο εγκεφαλικός φλοιός λειτουργεί ενιαία σε πολλές περιπτώσεις μάθησης. Η δεύτερη αρχή του Λ. καλείται αρχή της ισοδυναμικότητας και υποστηρίζει ότι συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου μπορούν να αντικαταστήσουν λειτουργικά άλλες κατεστραμμένες συσχετιζόμενες περιοχές.